صحنه‌های تعقیب و گریز با ماشین، ساده به نظر می‌رسد. آیا چنین است؟

منبع: فیلم‌فمیلی

صحنه‌های تعقیب و گریز با ماشین، یکی از محبوب‌ترین ترفندها در هالیوود است. سرعت و خطر تصادف و انفجار و مرگ ناشی از آن توجه بینندگان را به خود جلب می‌کند. ماشین‌ها می‌توانند ساده یا خودروهایی عجیب و غریب باشند – مهم نیست. تا زمانی که سرعت حرکت و تعقیب و گریز آنها به اندازه کافی سریع و موجه است، برای ما باورپذیر اند.

بودجه تولید فیلم ارتباط زیادی با خلق صحنه‌های تعقیب و گریز ماشین دارد؛ جلوه‌های ویژه، انفجار، حرکت‌های آکروباتیک، و وسایل نقلیه متعدد نیاز است که هر کدام مخارج خود را دارد.

در این صحنه‌ها معمولاً در نهایت یک یا دو اتومبیل اوراق خواهد شد (چه بخواهید چه نخواهید). بنابراین، معمولاً از خودروهای مدل قدیمی استفاده می‌شود چراکه مقرون به صرفه تر اند.

در طول تاریخ سینما، درست به محض اینکه الف) دوربین و ب) ماشین در اختیار قرار گرفت، فیلم‌سازان شروع به فیلم‌برداری صحنه‌های تعقیب و گریز با ماشین کردند (به عنوان مثال، فیلم «Runaway Match» اثر آلف کالینز ، محصول سال 1903). در سال 1924، باستر کیتون در فیلم “شرلوک جوان”، صحنه معروف تعقیب و گریز خطرناک خود را به صورت معکوس فیلم‌برداری کرد.

سال 1968 از راه رسید و فیلم “بولیت”، با یک صحنه تعقیب و گریز ده دقیقه‌ای و حیرت‌انگیز که دوربین‌ها در آن طوری تنظیم شده بود که تماشاگر احساس کند واقعاً داخل وسایل نقلیه است، همه چیز را تغییر داد. استیو مک کوئین در این تعقیب و گریز پیشگامانه همیشه پشت فرمان بود – بدون راننده بدلکار. این فیلم در سال ۲۰۰۷ از سوی فهرست ملی ثبت فیلم کتاب‌خانه کنگره آمریکا واجد اهمیت فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناسی تشخیص داده شد و در فهرست محافظت قرار گرفت.

تعقیب و گریز معروف ماشین در فیلم “ارتباط فرانسوی” از مسیرهای بسته و محصور بیرون آمد و میان ترافیک شلوغ نیویورک رفت. این یک تعقیب و گریز معمولی نبود بلکه جین هکمن (در نقش پاپای) در یک ماشین پونتیاک لمان 1971 سوار شد و به راننده دستور داد که یک قطار را تعقیب کند. نرخ فریم دوربین را به 18 فریم در ثانیه کاهش دادند تا همه چیز سریع‌تر به نظر برسد.

از آن پس، هزاران نوآوری در فیلم‌برداری صحنه تعقیب و گریز و افزایش هیجان تجربه شد که هر کدام به داستان طولانی صحنه تعقیب و گریز کمک کرده و فیلم‌هایی از این دست را به ژانری سینمایی تبدیل کرده اند؛ با فیلم‌هایی مانند “مکس دیوانه: جاده خشم”، “راندن”، “بیبی درایور”، “بزن و در رو”، و غیره.

چگونه از صحنه تعقیب و گریز فیلم بگیریم؟

اگر از فیلم “ارتباط فرانسوی” بخواهیم چیزی بیاموزیم، همانا جای قرار دادن دوربین است. یکی از نوآوری‌ها در صحنه تعقیب و گریز معروف آن فیلم، دوربین نصب شده روی سپر بود که تجربه‌ای فراگیر را ایجاد کرد. می‌دانیم که صحنه‌های تعقیب و گریز ماشین به آمادگی، همکاری و زمان‌بندی زیادی نیاز دارد. و پیش از آنها، ایمنی.

می‌توان دوربین را به طور ایمن در بالای ماشین نصب کرد تا POV اول شخص صحنه تعقیب و گریز را به دست آورد، در این حالت باید با نرخ فریم بالاتر تصویربرداری کنید تا تاری حرکت را کاهش دهید. در زاویه بعدی، دوربین می‌تواند با یک پایه جانبی پایین بیاید. در حالت ایده‌آل، یک جرثقیل کرین گزینه مناسبی است. همچنین می‌توانید دوربین را با ابزاری به بدنه کناری ماشین متصل کنید طوری که مطمئن باشید نمی‌افتد.

و اگر هیچ کدام این ابزار را ندارید می‌توانید روش دیگری را امتحان کنید. به ویدئو آموزشی بالا دقت کنید: این آموزش نشان می‌دهد که چگونه یک پروژکتور، یک صفحه نمایش، چند دوست با چراغ‌هایی در دست، و یک جک ماشین می‌توانند تصویری واقعی از حضور در داخل خودرو را ایجاد کنند. این روشی ظریف است که به اندازه شیوه استفاده از بک‌پروجکشن کسل‌کننده نیست. اگر بتوانید نور بیرونی نماهای دیگر را با نور این صحنه تطبیق دهید نتیجه عالی می‌شود.

درنهایت، استفاده از پهباد را فراموش نکنید! اگر بتوانید صحنه‌های تعقیب و گریز را از بالا فیلم‌برداری کنید قدرت مانور بسیار بیشتری خواهید داشت.

دارین بردلی/ ترجمه توسط پروانه احمدی