برای نوشتن دیالوگ در فیلم‌نامه به چه نکاتی توجه کنیم؟

 

منبع: فیلم‌فمیلی

 

“دیالوگ خوب، دیالوگی است که آنچه کاراکترها به زبان نمی‌آورند را فاش می‌کند.” (رابرت تاون[1])

یک) پیش از نوشتن دیالوگ، انگیزه را در صحنه بشناسید! [از خودتان بپرسید که شخصیت مورد نظر از دیگری یا از دیگران چه می‌خواهد. به این ترتیب، دیالوگ را بر اساس کُنش خواهید نوشت]

دو) گفت‌وگو را کوتاه نگه دارید و تمام تکرارهای غیر ضروری را حذف کنید! [مثال: “من بدون تو هیچی نیستم. من به تو نیاز دارم.” جمله‌ دوم، تکرار جمله‌ اول است و اولی بیش از دومی مفهوم دارد. پس دومی را حذف کنید]

سه) اسامی را حذف کنید، مگر برای معرفی شخصیت‌ها.

چهار) جمله‌هایی مانند ” سلام. اسم من نرگس است.” را به‌کار نبرید و به‌طور مستقیم بروید سراغِ کُنش!

پنج) نباید همۀ شخصیت‌ها رسمی و دستوری صحبت کنند. به گفت‌وگوهای واقعی زندگی گوش دهید! بیش‌تر وقت‌ها آدم‌ها جمله‌های نادرست می‌سازند و به زبان می‌آورند. این نکته را در نوشتن دیالوگ‌ مورد توجه قرار دهید!

شش) صدای هر شخصیت را با توجه به ارزش‌ها و باورها و ترس‌ها و عیب‌ها و ویژگی‌های متفاوتی که دارد، متفاوت و خاصِ خودش بنویسید!

هفت) در هر صحنه روی یک موضوع تمرکز کنید! [سعی کنید موضوع‌های زیادی را در گفت‌وگوها نگنجانید! چراکه اینگونه هم دنبال‌کردن آن برای مخاطب دشوار می‌شود و هم حتی خود نویسنده سررشته موضوع را از دست خواهد داد]

[1] Robert Towne

کتاب فیلمنامه نویسی - دیالوگ

نکته‌ای برای پایان‌بندی:

حتی موفق‌ترین فیلم‌ها از این الگو پیروی می‌کنند که قهرمان داستان در پایان می‌میرد (مانند فیلم “همشهری کین”[1]، فیلم “زیبای آمریکایی”[2]، و …). بنابراین واقعاً نیازی به ساختن پایانی خوش نیست. آن‌چه بیش‌تر اهمیت دارد تجربه‌هایی است که یک شخصیت خاکستری (با ویژگی‌های هم خوب و هم بد) در طول داستان فیلم به دست می‌آورد.

[1] Citizen Kane

[2] American Beauty

http://www.filmfamily.ir