نکاتی برای فیلمنامه‌نویسی

منبع: فیلم‌فمیلی

ضد قهرمان/ پروانه احمدی

“یک فیلم‌نامه‌ خوب به من بدهید. من آن را هزار بار بهتر کارگردانی می‌کنم.” (جرج کیوکر[1])

پیش‌نوشت:

گاهی ممکن است در دام تردید و ترس بیفتید و از نوشتن فیلم‌نامه دست بکشید. معمولاً وقتی یک روزِ بد را پشت سر گذاشته باشید و بعد کسی در مورد فیلم‌نامه شما نظری منفی بدهد یا مطلبی را بخوانید که نگارش خیلی خوبی داشته باشد، بلافاصله نسبت به توانایی‌ خود دچار تردید می‌شوید. ترس زادۀ پرسش‌های ذهن شما است؛ پرسش‌هایی مانند: “آیا به نویسنده‌‌ای بالاتر از سطحِ متوسط تبدیل خواهم شد؟” و “آیا از راه نوشتن می‌توانم امورات زندگی‌م را بگذرانم؟” یک راه برای برون‌رفت از این آشفتگی ذهنی وجود دارد؛ این که ذهن‌تان را درست کنید و عادت‌های تان را تغییر دهید. به‌جای فکرهای منفی، مثبت بیندیشید. مثلاً به‌جای این‌که به خودتان بگویید “فیلمنامه‌م مزخرف است”، بگویید “هنوز جا برای بهتر شدن دارد”. خودتان هنگام نوشتن باید لذت ببرید تا خواننده هم از آنچه می‌نویسید لذت ببرد. برای لذت‌بردن بنویسید نه برای رسیدن به نتیجه‌ای ایدئال. از حرف مردم و بایدها و نبایدهای آنان خسته نشوید، زیرا بسیاری از ترس‌ها و تردیدهایی که از جامعه به ما تلقین می‌شود واقعی نیستند. دلیلی ندارد که اندیشه‌های ثابت در جامعه را درست‌تر از اندیشه‌ خودتان بدانید. بنابراین کارِ خودتان را انجام دهید، خودتان باشید، ترس‌های تان را به اشتراک بگذارید، عادت‌های تان را تغییر دهید، و داستان‌تان را بنویسید. اجازه ندهید که کسی شما را عقب نگه دارد. به تلاش در مسیر رسیدن به رؤیای‌تان ادامه دهید. داستان‌تان را به بهترین شکلی که مهارتش را دارید، بنویسید. اگر هر روز فقط یک صفحه بنویسید، سالی سه فیلم‌نامه خواهید نوشت. بنابراین اجازه ندهید که یک سال دیگر هم با حسرتِ به‌پایان نرساندن ایده‌تان سپری شود. اهداف را واقع‌بینانه تنظیم کنید و پایدار باشید. از همین اکنون شروع کنید! چند فیلم‌نامه بنویسید. در همایش‌ها و مسابقه‌ها شرکت کنید. در جمع نویسندگان وارد شوید. تا خودتان را ثابت نکنید هیچ‌کس به شما فرصت نمی‌دهد. ممکن است به نظر برسد که این یک جمله‌ انگیزشی است. اما حقیقت دارد که اگر به رفتن ادامه دهید موفقیت را خواهید یافت. البته همیشه طبق انتظار شما پیش نمی‌رود و ممکن است خیلی طول بکشد؛ شاید ده سال دیگر و شاید هم فردا. اما موفقیت را فقط در صورتی خواهید یافت که از تلاش و حرکت دست نکشید. برای جلب توجه دیگران ننویسید. برای خودتان بنویسید. برای یافتن صدای شخصی‌تان به افکار و احساس‌های خود گوش دهید بدون این‌که آنها را قضاوت یا محدود کنید. به خودتان احترام بگذارید. سعی کنید با آن‌چه درون‌تان می‌گذرد ارتباط بگیرید. افکارتان را از فیلتر عبور ندهید، آنها را خاموش نکنید. رویکرد خودتان برای نوشتن و داستان‌گویی را کشف کنید. بنشینید و بنویسید و به خودتان اعتماد داشته باشید. این تنها راه است. آن‌چه در حال نوشتن‌اش هستید را به پایان برسانید. مهم نیست چه احساسی نسبت به داستان فیلم‌نامه دارید. حتی اگر داستان آن‌گونه که انتظار داشتید پیش نرفته، آن را به پایان برسانید. این مهم‌ترین تجربه‌ای است که یک نویسنده می‌تواند داشته باشد. هیچ‌وقت احساس بعد از به پایان رساندن اولین فیلمنامه‌تان را فراموش نکنید؛ احساس ریختن قلب‌تان روی کاغذ را، به غرور حاصل از آن بیاویزید.

[1] George Cukor

یک) به شخصیت مخالف یا ضد قهرمان، اصول اخلاقی قوی بدهید!

دو) شخصیت مخالف (ضدّ قهرمان) را قضاوت نکنید!

سه) شخصیت مخالف باید فکر کند که خودش قهرمان داستان است. [قرار نیست که ما اعمال دشمن را تأیید کنیم اما باید درک کنیم که چرا او این کارها را انجام می‌دهد و چرا دشمنی می‌کند]

http://www.filmfamily.ir